بهترین مکان نصب برج خنک کننده
بهترین مکان برای نصب هرگونه برج های خنک کننده ی تهویه مطبوع، بام ساختمان است که دو وضعیت حیاتی را برای عملکرد صحیح برج فراهم می کند:
1.باید ارتفاع سطح آب برج در حال کار بالاتر از پمپ آب کندانسور (و هرگونه لوله کشی بین مکش پمپ و تشتک تحتانی برج) باشد.
2.برج ها باید فاصله آزاد کافی از دیوارها و دیگر موانع پیرامونی داشته باشند تا از گردش مجدد (سیرکولاسیون مجدد) هوای خروجی یا تخلیه شده، به داخل هوای ورودی جلوگیری کنند.
در صورت وجود برج های مرکب، باید آن ها چنان تعیین مکان شوند که از ورود هوای خروجی یا تخیله شده ی یک برج به برج مجاور جلوگیری گردد.
یقیناً یک بام ساختمان که فاقد هرگونه مانعی- حتی حفاظ زیبایی- است، نمی تواند منجر به گردش مجدد شود.
مکان و نصب برج خنک کننده باید به گونه ای باشد که از گردش مجدد جریان هوای برج جلوگیری کند.(در صورت زمینی برج).
مقدار جریان هوای برج خنک کننده تهویه مطبوع تقریبا بین 270 تا 300 فوت مکعب در دقیقه در تن است.(معادل 90 تا 100 فوت مکعب در دقیقه در هر gpm) بنابراین:
1.فضای آزاد کافی در اطراف برج برای جریان هوای بدون مانع فراهم شود.
2.برج باید از هر مانعی فاصله ی کافی داشته باشد تا از ورود مجدد هوای تخلیه شده به برج یا برج مجاور ممانعت به عمل آید.
چگونگی نصب برای انواع برج ها
مکان زمینی یک برج به نوع برج، یعنی برج جریان مخالف یا جریان متقاطع، بستگی دارد.
برج های جریان متقاطع دارای یک ورودی هوا در یک یا دو طرف (برج های تک جریان یا جریان مضاعف) هستند، در حالی که برج های جریان مخالف دارای ورودی هوا در چهار طرف اند.
بنابراین برای هر دو نوع برج، رعایت توصیه های زیر الزامی است:
مجاورت: دیوارهای ساختمان، دیوار مشبک یا ستونی، درختان و غیره می توانند موانعی را برای برج های خنک کننده به وجود آورند. (اگر برج به آن ها نزدیک باشد)
گرچه بیشتر سازندگان برج، اطلاعات کافی را درباره نحوه نصب برج های خنک کننده خود فراهم کنند. بیشتر فواصل آزاد پیشنهادی به صورت حداقل است و نمی توانند عملکرد صحیح برج را اطمینان دهند.
باید برج خنک کننده حداقل در فاصله 30 فوتی دیوارهای ساختمان مجاور باشد. هرچه ساختمان بلندتر باشد، موانع بیشتر می شود. بنابراین باید عقب نشینی برج حداقل تا نصف ارتفاع ساختمان افزایش یابد تا از گردش یا ورود مجدد جریان هوای تخلیه شده جلوگیری شود.
دیوارهای مشبک
برج های خنک کننده، زیبایی چندانی ندارند، از این رو مهندسین معمار از دیوارهای مشبک چوبی، بنایی یا فلزی در اطراف برج استفاده می کنند. برای جلوگیری از مسائل اجرایی وعملیاتی برج نسبت به دیوارهای مشبک باید معیارهای طراحی زیر برای چنین دیوارهایی در نظر گرفته شود:
1. باید دیوارهای مشبک حداقل فضای آزاد 50% را در ورودی (های) برج های خنک کننده فراهم کنند. و این فضا بتواند 600 فوت در دقیقه یا جریان هوای کم سرعت را زا میان دیوارهای مشبک ایجاد کند.
2.قسمت فوقانی دیوارهای مشبک نباید بلندتر از تخلیه هوای برج باشد.
3.فاصله آزاد را ببن دیوارهای مشبک و ورودی هوای برج به میزان بیشتر از 10 فوت یا هم عرض برج فرض کنید. اگر برج های مرکب یا سلول های برج مرکب در محدوده دیوارهای مشبک وجود داشته باشند، باید این فواصل آزاد حداقل به میزان 50% (15فوت) افزایش یابند.
حفظ فاصله آزاد بین دیوار مشبک و جوانب غیر فعال برج حداقل به میزان 4فوت برای فراهم کردن عبور کافی و فضای تعمیرات ضروری است.
ارتفاع:
باید هر برج خنک کننده تهویه مطبوع چنان نصب شود که سطح آب برج بالاتر از تمام اجزای سیستم آب کندانسور باشد. در هر نصبی، سطح آب برج باید بالاتر از پمپ آب کندانسور و تمام لوله های کندانسور بین تشتک تحتانی برج و پمپ قرار گیرد.
اگر محل نصب برج نزدیک ساختمان باشد (یعنی نزدیکتر از نصف ارتفاع ساختمان یا 30 فوت)، ارتفاع تخلیه فن باشد بالاتر از خط بام ساختمان مجاور یا بالاتر از هرگونه دیوار مشبک معماری در نظر گرفته شود:
1.فراهم کردن کانال کشی در قسمت خروجی هوای برج
2.فراهم کردن یک سیستم تکیه گاهی سازه ای جهت بالا بردن برج تا یک ارتفاع مناسب.
سیستم تکیه گاهی سازه ای از تیر آهن فولادی پیش ساخته، پروفیل ها و غیره تشکیل می شود. کانال تخلیه باید بتوانند افت فشار استاتیک را به حداقل برساند، نیازی به یک موتور فن بزرگتر نداشته باشد و از افزایش مصرف انرژی جلوگیری کند.
محفظه باید به صورت مخروطی باشد تا سرعت تخلیه هوا را کاهش دهد و افت فشار استاتیک ناشی از اصطکاک را متعادل سازد.
جهت باد حاکم تابستانی:
از آنجا که برج های جریان مخالف معمولا دارای ورودی هوا در چهار طرف خود هستند، جهت برج نسبت به باد حاکم تابستانی مهم نیست. با وجود این، همیشه اقدام به تعیین جهت برج خنک کننده جریان متقاطع کنید. باد می تواند عملکرد یک برج با ورودی مضاعف را با ایجاد یک جریان هوای نامتعادل از دو طرف خود تحت تاثیر قرار دهد.
اگر قرار است یک برج جریان متقاطع با یک ورودی در جهت باد حاکم نصب شود، باید سازنده برج در جریان این موضوع قرار گیرد تا اندازه به درستی تنظیم شوند.
برج های مرکب/ سلول های برج:
نباید بیشتر از چهار سلول برج خنک کننده جریان متقاطع جفت هم باشند. برای برج های جریان مخالف، معمولاً فقط دو سلول جفت هم قرار می گیرند و باید سازنده برج تضمین کند که عملکرد هر سلول تضعیف نشود; زیرا هر سلول یک ورودی هوای خود را از دست می دهد.
جهت باد نسبت به برج های جریان مخالف اهمیتی ندارد. با این حال، برای برج های جریان متقاطع، گردش مجدد از یک برج به برج مجاور به میزان زیادی توسط جهت باد حاکم افزایش می یابد.
فوندانسیون فولادی یا بتنی و سیستم تکیه گاهی سازه ای:
زمانی که از بهترین مکان نصب برج خنک کننده صحبت می کنیم می بایست از تکیه گاه مطمن نیز برخوردار باشیم.
سیستم تکیه گاهی سازه ای روی فوندانسیون فولادی یا بتنی قرار می گیرد. سیستم تکیه گاهی سازه ای برج معمولاً از اعضای فولادی سازه ای تشکیل می شود تا تکیه گاهی برای برج در نقاط باربر باشد.
در بام ساختمان، باید فوندانسیون بتنی یا فولادی از ستون های سازه ای تشکیل شود، به طوری که وزن برج مستقیماً به اجزای فوندانسیون ساختمان منتقل گردد. هرگز اقدام به نصب مستقیم یک برج بر روی بام نکنید.
بام ها هرگز برای بارهای برج خنک کننده و بار روی وزن آن طراحی نمی شوند. حتی اگر سازه بام برای تحمل وزن برج طراحی شود، ارتعاش حاصل از برج به سازه بام منتقل می گردد و مشکلات سر و صدایی جدی ایجاد می کند.
در روی زمین، فوندانسیون بتنی یا فولادی از ستون ها یا پایه های بنایی بتنی ساخته می شود که هر یک از پاشنه، پی وآرماتور گذاری تشکیل شده اند. باید دقت داشته باشیم تا اطمینان حاصل شود که ارتفاع فوندانسیون بتنی یا فولادی/سیستم تکیه گاهی سازه ای می تواند الزام ارتفاع سطح آب عملیاتی برج را تأمین کند.
